به گزارش سلام لردگان ، آيت الله علي‌اکبر هاشمي رفسنجاني که با پيروزي حسن روحاني در انتخابات يازدهم رياست جمهوري، جان تازه اي در عرصه سياسي کشور گرفته و فعاليت هاي خويش را تشديد کرده است، طي دو ماه اخير اظهارنظرهاي مختلف و جالب توجهي در تمجيد از «آزادي بيان و انديشه» و انتقاد از «سانسور» بيان کرده است.
رييس مجمع تشخيص مصلحت نظام ابتدا در روزهاي ابتدايي دي ماه، در ديدار دبيرکل و اعضاي هيأت دبيران جامعه اسلامي دانشگاهيان ايران با اين ادعا که «سياست هاي محدودکننده و تک صدايي نتيجه معکوس مي دهد»، اظهار داشته است:«چه بخواهيم، چه نخواهيم در عصري که هر روز در آن دريچه جديدي از علوم سياسي، فرهنگي، اجتماعي و اقتصادي باز مي شود و شاه راه هاي اطلاعاتي و ارتباطي بسيار زياد و متنوعي خلق مي شود، نم يتوان مانع ايجاد کرد، بلکه بايد با شناخت دقيق و علمي و تشکيل کميته هاي مختلف، موضوعات را مديريت و به آن جهت داد.»
وي در ادامه اين ديداربا تاکيد بر اينکه «نبايد از طرح بحث هاي جدّي در جامعه ترسيد و بايد فضا براي طرح افکار و حرف هاي مختلف باز باشد»، گفت: «در حال حاضر به رغم وجود حدود 20 کانال تلويزيوني در کشور چون مباحث يکجانبه مطرح مي شود مخاطبان زيادي را جذب نمي کند.»
کمي بعدتر و پس از بازخواني حوادث فتنه سال 88 در ايام سالگرد حماسه بزرگ 9 دي ماه توسط رسانه ملي، آيت الله يک بار ديگر به صحنه آمد و بدون توجه به اتفاقاتي که طي 4 سال گذشته و در پي فتنه 88 گريبان گير کشور و ملت ايران شده بود، گلايه هايي را از اين افشاگري هاي تلويزيون بيان کرد.
هاشمي رفسنجاني اين بار تلاش کرد با ژستي ميانه رو و ظاهري بيطرف، رسانه ملي را به اعتدال دعوت نمايد؛ «به هر حال آنچه که ميل همه ماست، اين است که صداوسيما حالت کاملاً ملي و پوشش کامل براي همه نيروهاي وفادار به انقلاب داشته باشد و تبعيضي قائل نشود و به جاي دامن زدن به اختلافات، آرامش ايجاد کند که ان شاء الله اين گونه شود.»
وي که پيش از اين در يک سخنراني از تعبير «جعبه سانسور» براي تلويزيون استفاده کرده بود، توضيحاتي را در باب اين اصطلاح هم بيان کرد و گفت: «(جعبه سانسور) مخصوص صداوسيما نبوده و منظور از جعبه سانسور همه رسانه هايي بودند که حرفها را سانسور مي کنند و حرف خودشان را يک طرفه و گزينشي ميزنند. گفتم که اينها تاثير منفي براي خودشان دارد. چون مردم واقعيت را مي‌فهمند و لذا تاثير اساسي طولاني مدت ندارد و ممکن است موقتاً اثري داشته باشد. فقط صداوسيماي خودمان را نگفتم، همه رسانه هايي که اين آلودگي را دارند مورد نظرم بودند.»
رئيس مجمع تشخيص مصلحت نظام در ديدار روز 24 دي ماه سرپرست و جمعي از مديران، مسئولان و دبيران سرويس‌هاي مختلف خبرگزاري ايسنا نيز، طي سخناني با تمجيد از عملکرد اين خبرگزاري طي چند سال گذشته تاکيد کرد که «در کشورهاي مدعي دموکراسي، بويژه کشورهايي با مباني اسلامي، مطالب بايد بدون رنگ و لعاب يا سانسور به مردم گفته شود تا بر اساس آن تصميم بگيرند و مسئولان را براي ادامه مسير جامعه انتخاب کنند.»
بر اساس اين گزارش، آخرين مورد از اين دست اظهارنظرهاي جالب آقاي هاشمي هم دقيقاً چند روز قبل از راهپيمايي حماسي 22 بهمن مردم ايران، در مراسم پاياني سي‌ويکمين دوره کتاب سال جمهوري اسلامي ايران در روز 19 بهمن بيان شد که البته با واکنش وزير ارشاد دولت «تدبير و اميد» روبرو شد.
آيتالله در اين مراسم، «سانسور را بر خلاف مباني نظام اسلامي دانست» و تصريح کرد که «يکي از زمينه‌ها براي بالا بردن محتواي کتابها وجود يک فضاي آزاد است، هر انساني حق دارد آزادانديش باشد و اين حقي است که خداوند به همه انسان‌ها داده است».
هاشمي رفسنجاني که يکي از سخنرانان اين مراسم در تالار وحدت تهران بود، در تکميل نظرات خويش پيرامون تمجيد از «آزادي بيان و انديشه» و انتقاد از «سانسور» گفته است: «برخلاف نظام اسلامي است که دست و پاي آزادانديشان را در جامعه ببنديم و قلم آنها را بشکنيم و کتابها را سانسور کنيم، درست نيست که ما چنانچه کسي را به چيزي متهم کرديم و او را به زندان برديم، به خانه و محل کار او برويم که ببينيم در آنجا چه چيزي نوشته تا با استفاده از اين نوشته و تفکرات وي را محاکمه کنيم.»
با اين حال همانطور که گفته شد، وزير ارشاد دولت حسن روحاني در همين مراسم در اظهاراتي بر خلاف نظرات رئيس مجمع تشخيص مصلحت نظام، با بيان اينکه «مواردي که در تعارض با امنيت ملي، اخلاق عمومي و عفت عمومي است بايد در کتابها اصلاح شوند»، تصريح کرد که «در ايران سانسور وجود ندارد و آن چه از کتابها حذف ميشود، سانسور نيست بلکه اعمال قانون است.»
در اين شرايط و با توجه به مانور دو ماهه پدر معنوي دولت يازدهم پيرامون مواردي نظير تمجيد از «آزادي بيان و انديشه» و انتقاد از «سانسور»، بازخواني برخي وقايع و خاطرات تاريخي – البته نه چندان قديمي، چندان خالي از لطف نيست؛ خاطراتي که نشان ميدهد مدعيان امروز «آزادي بيان و انديشه» و مخالفان «سانسور» خود سابقه درخشاني در اين امور نداشته و ندارند!
در همين راستا ميتوان به سانسور حماسه 9 دي سال 88 که انبوه جمعيت از ميدان امام حسين(ع) تا ميدان آزادي به خيابان‌ها آمدند و از ساحت اباعبدالله‌الحسين(ع) در برابر هتاکي فتنه‌گران دفاع کردند، توسط سايت شخصي آقاي هاشمي رفسنجاني در آستانه سالگرد حماسه 9 دي ملت ايران در سال جاري اشاره کرد.
اين سايت که طي ماه هاي اخير همواره مطالب و خاطرات هدفداري را از رئيس مجمع تشخيص مصلحت نظام بازخواني و منتشر ساخته است، اين بار هم در مطلبي با عنوان «9 دي در خاطرات آيتالله هاشمي» به موضوعاتي نظير هديه پسته‌کاران و مسائل خانوادگي و موضوع دانشگاه آزاد و... در سالهاي 60 تا 67 پرداخت و به سادگي از مهمترين مساله کشور در همه 9 دي ماههاي گذشته از انقلاب گذشت!
از سويي ديگر، عليرغم ادعاي شخص هاشمي رفسنجاني مبني بر اينکه «ما (در دولت سازندگي) مشکل عمده‌اي با رسانه‌ها نداشتيم و انتقادات را تحمل مي‌کرديم و گاهي هم جواب مي‌داديم...»، برخي چهره هاي رسانه اي آن دوران از جمله اعضاي شوراي سردبيري روزنامه «جهان اسلام» مطالبي را خلاف اين ادعا مطرح کرده اند.
در اين خصوص بايد به گفتگوي اخير مديرمسئول اين روزنامه با هفته‌نامه اصلاح طلب «آسمان» اشاره کرد که در آن به صراحت بيان نموده که «روزنامه ما در دوران هاشمي انتقاداتي از وي داشت که در نهايت منجر به تعطيلي روزنامه شد» و جالب اينکه در نتيجه فضاي سنگيني که حاکم بود، بسياري از رسانه‌ها حاضر به انعکاس اعتراض و انتقاد دست‌اندرکاران روزنامه «جهان اسلام» هم نبودند.
گفتني است که روزنامه «جهان اسلام» از سال 69 به مديرمسئولي سيدهادي خامنه‌اي به عنوان يک روزنامه منتقد دولت سازندگي آغاز به کار کرد و پس از حدود 4 سال با دستور مقامات دولتي از ادامه فعاليت رسانهاي بازماند. اين در حالي بود که به گفته مسئولين اين روزنامه، طي آن سال‌ها که ممانعت از فعاليت سياسي دانشجويان و دور ساختن دانشگاه‌ها از هرگونه جنب و جوش سياسي به دغدغه برخي افراد و جريانات سياسي مبديل شده بود، روزنامه «جهان اسلام» به تنها تريبون جنبش دانشجويي تبديل گرديده بود.
و صد البته که اين تنها مورد برخورد رئيس دولت سازندگي در دوران حضور در راس حکومت با منتقدين و مخالفين نبوده و بايد به مواردي چون قطع کمک مالي ساير روزنامه هاي منتقد دولت از جمله روزنامه کيهان، صدور حکم زندان براي سردبير وقت روزنامه سلام، شکايت دولت هاشمي از احمد توکلي به عنوان نويسنده مقالات روزنامه رسالت در سال 65 و...نيز اشاره کرد.
حالا در اين شرايط، هر ذهن کنجکاوي از خود ميپرسد که آيا واقعاً آقاي هاشمي رفسنجاني نگران موضوعاتي چون «آزادي بيان و انديشه» شده و از وضعيت «سانسور» در کشور گلايه دارد يا اينکه بازي ديگري در پيش است؟!
ساجد ذکايي
انتهاي پيام/
منبع:خبرنگار شبکه اطلاع رساني دانا